Bon Bini Curaçao!
Blijf op de hoogte en volg Anouk
09 Februari 2016 | Curaçao, Curaçao
Afgelopen week was een hectisch weekje dat voorbij is gevlogen. Het lijkt zo kort geleden, dat Juud en ik ons afscheidsfeestje hebben gegeven, wat overigens ontzettend gezellig was! ''Gelukkig'' kon ik het echte afscheid met mijn vriendinnetjes nog even wat dagen uitstellen. Nadat ik maandag mijn laatste tentamen had gehad kon ik me echt gaan richten op mijn vertrek naar Curaçao! Zo heb ik dinsdag nog de laatste spulletjes in het dorp gehaald en had ik 's avonds nog wat gezelligs op de planning staan. Ik werd namelijk meegenomen door ''de Harries'' om tapas te gaan eten bij de Revolutie. Woensdag kon ik alvast de geur van Schiphol opsnuiven doordat het moment was aangebroken om Judith daar af te leveren. Judith ruilt Nederland namelijk ook voor een half jaar in, alleen gaat zij naar het verre Australië. Verder heb ik donderdag op de valreep nog een sollicitatiegesprek gehad voor een stageplek volgend schooljaar en ik kan jullie vertellen dat ik gisteren te horen heb gekregen dat ik ben aangenomen bij Estinea! Ook moest en zou ik voor mijn vertrek nog een clubsandwich eten bij de Revolutie! Gelukkig was het niet moeilijk om slachtoffers te vinden die met mij mee wilden gaan. Na heerlijk geluncht te hebben moest ik er toch echt aan geloven; mijn kofferS inpakken! Dat dat voor mij ontzettend veel werk was, hoef ik jullie natuurlijk niet meer te vertellen. Heel wat uurtjes en gestuntel verder had ik al mijn spul klaarstaan voor vertrek. Dus, Hup mijn bed in!
Na 3 uurtjes slaap ging mijn wekker om 2 uur ’s nachts. Met heel veel moeite ben ik toch met mijn ‘’goede’’ been uit bed gestapt. Wat ik nog niet wist was dat er een hele leuke verassing op mij stond te wachten. Toen ik naar beneden liep zaten Manon & Maike aan de keukentafel met een ontbijtje voor mij. Wat een gekke en lieve vriendinnen zijn het toch ook.. Mijn moeheid was meteen verdwenen, haha. Na een dikke laatste knuffel konden we vertrekken richting Schiphol.
Mijn vlucht was prima. Thanks technology and food ;p Rond een uur of drie, lokale tijd, kwamen we aan in Curaçao. Door een hitte golf overspoeld liepen we bepakt en bezakt naar buiten. Gelukkig kwam er al snel een mannelijke local onze kant op die ons wel even naar ons verblijf, Villa Ananas 1, wilde brengen. Ook al mag ik van mammie en pappie nooit bij vreemden in de auto stappen, we moesten toch op de één of andere manier van Hato naar Willemstad zien te komen. Eenmaal aangekomen bij onze verblijfsplaats hebben we meteen een paar van onze huisgenootjes ontmoet, een rondleiding gekregen en een kamer uitgekozen. Het geluk stond aan mijn zijde want er was nog een kamer vrij met en eigen wc & douche, een paar seconden later waren mijn koffers hier dan ook uitgestald. Er was helaas geen tijd om bij te komen van de vlucht want we gingen meteen met wat meiden richting de supermarkt om eten te halen voor de barbecue van die avond. Daarna kon ik wel lekker douchen en dat er geen warm water is vond ik dit keer GEEN probleem. Fris en fruitig (zoals altijd ;p) kon ik buiten plaatsnemen om een hapje en een drankje te doen met alle huisgenoten en wat buurtjes. ’s Nachts heb ik mijn koffers nog uitgepakt zodat mijn bed om éém uur eindelijk vrij was om mij toe te laten!
Zaterdag ben ik met 3 andere meiden, die ook dezelfde minor als mij volgen, op stap gegaan. We zijn met de Kia Picanto naar Punda gecrost, waar we vervolgens wat zijn gaan slenteren door de winkelstraat. En mams, even een berichtje voor jou: de winkeltjes stellen niet zo veel voor, dus wees maar niet bang, mijn ‘’shopverslaving’’ (volgens jou) zal dus even op een laag pitje komen te staan. Maar dat even ter zijde. Naast de winkeltjes hebben we ook de mooie gekleurde huisjes waar Curaçao zo bekend om staat in real live gezien (voor beeldmateriaal verwijs ik jullie door naar fb). Verder hebben we die dag nog boodschappen gedaan, heb ik even snel mijn eerste duik in ons zwembad genomen en toen gingen we ons alweer klaarmaken voor een leuk avondje stappen bij Zanzibar.
Om 17.00 stonden we al bij Zanzibar, een strandtent bij Jan Thiel. Het stroomde vol met vooral Nederlandse mensen. Niet zo gek als het happy hour van vijf tot zes is. We hebben een erg gezellige avond gehad, lekker dansen in het zand met quarante et tres met jus d'orange in de hand, leuke live muziek op de achtergrond en een prachtig uitzicht van de ondergaande zon. Eenmaal thuis moest mijn meegenomen tostiapparaat nog even ingewijd worden voordat ik mijn bed in kon duiken.
De volgende dag (zondag) stond bij ons in het teken van carnaval. Met ons zevenen gingen we richting Otrabanda waar de parade van start zou gaan. We hadden eigenlijk geen idee wat we moesten verwachten van het carnaval in Curaçao, dus we lieten ons verassen. Na lang wachten in de brandende zon kwam de optocht eraan. Gelukkig was het het wachten waard want de optocht was prachtig. De Antilliaanse bewoners hadden erg mooie, kleurrijke en vaak ook erg warme kostuums aan. Diep respect voor die mensen die een ellelange optocht liepen/dansten (en dat soms ook nog eens op hoge hakken), ik doe het ze niet na! Nadat we de parade hadden gezien waren we wel toe aan een frisse duik. Op naar de zee dus! We hebben deze middag nog heerlijk met een cocktail aan Mambo Beach gelegen. ’s Avonds kwam de alcohol er weer aan te pas bij de wet & wild party, wat overigens ook een geslaagde avond/nacht was.
Gisteren hebben we met bijna al onze huisgenoten aan het prachtige strand gelegen van Playa Porto Mari. Het was een stukje verder rijden, maar dan heb je ook wat. Een prachtig strand met helder blauw water! Naast blauw water met vissen heb ik ook voor het eerst een leguaan in het echt gezien. WAT EEN GROOT BEEST, en dat op een paar meter afstand. Brr, krijg er nu stiekem weer rillingen van en dat te bedenken dat we ook zo’n beessie als huisdier hebben rondlopen bij onze villa . Maja, ik zal er maar aan moeten wennen ondanks mijn ‘’dierenvrees’’. Desondanks hebben we een heerlijke relaxte dag gehad met de zon die volop scheen en dat was ook goed te merken.. Hoewel ik normaal nooit snel verbrand moet ik me hier toch echt wel goed insmeren wanneer je niet als een rode kreeft over straat wilt, maar dat zij zo ;)
Voor nu ben ik wel weer uitgetypt. Ik had mezelf voorgenomen om het kort en bondig te houden, helaas is dat niet helemaal gelukt zie ik. Excuses daarvoor, ik hoop dat jullie het mij vergeven en zo niet: klik rechtsboven in de hoek op het kruisje dan heb je er geen last meer van!
Voor de echte doorzetters onder ons: tot de volgende keer bij mijn nieuwe, misschien iets kortere, reisverslag!
Liefs,
Anouk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley