Bonaire, here we go!
Blijf op de hoogte en volg Anouk
03 Mei 2016 | Bonaire, Bonaire
Vrijdag 25 maart.. een wekker die om 05.15 gaan. Ondanks dat ik geen ochtendmens ben heb ik daar deze keer totaal geen problemen mee. Het is namelijk niet zo erg om knetter vroeg op te staan wanneer je weet dat je binnen een paar uur gezellig in de lucht zit met Lindsay, Vera, Renske & Loes op weg naar Bonaire!
We vlogen ‘’on time’’ om 08.07 (in plaats van 08.00) vanaf Hato met Divi Divi Air. Dit was al een hele beleving op zich. Voor we het door hadden vlogen we al boven Curaçao. Met dit kleine vliegtuigje waar wij vijven samen met twee andere heren binnen 20 minuten op het andere ABC-eiland. Eenmaal geland was de taxi al snel geregeld waardoor we direct door konden naar Bonaire Village. Mijn eerste indruk luidde: ‘’Help bouwval gezocht!’’ Gelukkig bleek dit uiteindelijk mee te vallen. Het appartement waar we het weekend in zouden verblijven was vrij nieuw en rondom alle huisjes was nog vrij weinig gedaan aan de ‘’eerste indruk’’. Ons appartement zelf was dan ook top. Ik besefte me al snel hoe gelukkig ik kon zijn bij alleen al het zien van een vaatwasser, warme regendouche, een tweepersoonsbed en vier kookpitjes. Stef, onze huisbaas, kan daar nog een puntje aan zuigen.
Na de eerste indrukken hebben we besloten om richting Eden Beach te gaan. We hebben daar heerlijk, maar enorm snel, geluncht. We moesten immers de watertaxi naar klein Bonaire halen. Klein Bonaire is een onbewoond bounty eiland waar vrijwel niks is. Het werd dus tijd om te zonnen en om vissen in de zee te gaan spotten met onze snorkels.
Eenmaal terug bij Eden Beach kwamen we de ‘’twee heren’’ tegen bij Spice op het terras. We werden uitgenodigd om bij hen aan tafel te komen zitten zodat we gezellig samen nog één fles wijn konden nuttigen. Eén fles werden er al gauw twee, twee werden er al snel drie en voord at we het wisten waren er vijf flessen doorheen en werden onze medereizigers gezien als onze ‘’verloren vaders’’. De heren waren zelfs zo attent om ons bij Bonaire Village af te zetten. Dat was een reisje die we niet snel zouden vergeten. Met ons vijven achterin de pick-up, alles kan op Bonaire!
Afgezet en wel was de dag nog niet voorbij. ’s Avonds zijn we nog heerlijk uit eten gegaan bij Cuba. Als iemand van jullie nog een keer in Bonaire komt, Cuba is echt een aanrader! Het personeel is super, we hebben heerlijk gegeten en bovenal was er een top sfeer.
Nadat onze buikjes gevuld waren wilden we de calorieën er nog af dansen. We besloten om een kijkje te gaan nemen bij Havana, ‘’the place to be’’ op vrijdagavond in Bonaire. Nou ik zal jullie één ding vertellen; ik ben blij dat ik voor 5,5 maand op Curaçao zit want stappen dat kun je niet op Bonaire.. We waren dan ook al gauw weer thuis bij ons appartement.
Na een heerlijk nachtje geslapen te hebben zijn we de volgende dag met de taxi bij jibe beach afgezet. Dit strand staat op nummer één als het gaat om het blauwste water, zo mooi! Het is daarbij ook eens goed om stil te staan bij deze mooie plekjes die de wereld ons biedt. Ik merk namelijk bij mezelf dat het soms zo vanzelfsprekend lijkt, terwijl het dat geeneens is. Verder is Jibe Beach erg bijzonder omdat je wel vijfhonderd meter het water in kunt lopen, zo ondiep is het. Ondertussen moet je alleen wel uitkijken dat je niet botst met één van de vele windsurfers die dit strand rijk is.
Na een relaxte dag besloten we onze jurkjes uit de kast (of koffer) te trekken en door te gaan naar Karels beachbar. Hier was het in drie woorden; lachen, gieren & brullen, Waarom? Dat zal ik jullie uitleggen: Als hoofdgerecht kreeg ik, toepasselijk als wel, een uitgeholde ananas met kipinhoud, mmm! Naast een voor- en een hoofdgerecht hadden wij ook nog trek in een nagerecht. Dit was kennelijk heel ongewoon voor de serveerster in spe die hierop reageerde met: ‘’Zo wat eten jullie veel zeg!’’ Daarbij had de ‘’serveerster in opleiding’’ mij ook nog eens het verkeerde dessert gebracht waarbij ze de woorden ‘’oooh shit’’ niet voor zich kon houden. Jullie begrijpen hierdoor vast dat we onder het motto ‘’een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd’’ een hele gezellige avond hadden gehad.
Zondag, ook wel eerste paasdag, werden we stipt om 09.00 opgehaald door de tourguide, onze Duitse Hans. Hier zaten we flink wat uurtjes mee ‘’opgescheept’’ tijdens de twizzy tour die we hadden geboekt. Tijdens deze tour gingen we met vier hele kleine autootjes het eiland verkennen. Hans liet ons via deze weg alle mooie plekjes van Bonaire zien. Zo zijn we in de grotten geweest, hadden we een prachtig uitzicht van bovenaf op de zee en verschillende meren (met of zonder flamingo’s), crosten we Rinco (een stadje) door en hebben we onder andere ook stilgestaan bij de Noordoost kust waar het water tegen de rotsen (EN ONS) opspatte. Uiteindelijk, 4 uur later, waren we een hele mooie ervaring en ontzettend veel foto’s rijker. Hans heeft ons daarna nog meegenomen naar de zoutpannen en is met ons mee geweest naar Bachelor beach waar we met ons allen nog zijn gaan snorkelen.
De dag eindigde voor ons bij Eden bach waar we onder het genot van een ‘’paas soa’’ cocktail (hoe origineel, ha-ha) konden uitrusten van deze mooie eerste paasdag. We hebben fijn geborreld met daarbij Hollandse borrelhapjes en ‘’ik heb nog nooit….’’ Waardoor de alcohol rijkelijk vloeide. We hebben onze maagjes nog even extra gevuld met een hoofdgerecht tijdens de zonsondergang waarnaar we maar weer eens ons appartement gingen opzoeken. Daar hadden we immers nog een goed gevulde koelkast aan alcoholische versnaperingen. De beste ideeën kwamen vervolgens naar boven. Zo lieten we het niet alleen maar bij kaartspelletjes, nee.. Ook de oer-Hollandse spelletjes zoals spijkerpoepen kwamen naar boven drijven. Maar dan wel met een vleugje creativiteit. Helaas heb ik het tampon poepen op enkele seconden na niet kunnen winnen van Vera :(
Maandag 28 maart was helaas de laatste dag van ons weekendje Bonaire al weer aangebroken. We hebben nog fijn genoten van onze tweepersoonsbedden en airco waarnaar we vervolgens voor het laatst heerlijk uitgebreid buiten hebben ontbeten. Het ultieme vakantiegevoel kwam weer naar boven! We wouden dat gevoel nog zo lang mogelijk behouden, vandaar dat we hadden besloten om nog één keer naar Eden beach te gaan om nog een laatste Bonairse zonnestraal te kunnen pakken met een bijpassende cocktail.
Eenmaal terug bij het appartement moesten de koffers spijtig genoeg weer ingepakt worden. Bij mij was het (natuurlijk) net als altijd weer een hele struggle om al mijn spul in een kleine bagagekoffer te krijgen. Na wat geduw, getrek en wat bloed verder had ik de rits dicht gekregen en konden we door naar Flamingo Airport. De laatste drankrestjes moesten alleen nog wel op voordat we het vliegtuigje in zouden stappen.
Alcoholist Anouk zat dus op het vliegveld met een fles wijn aan d’r mond (sorry mam, ik lijk op mijn paps). Al met al was het doel wel bereikt: de inhoud van de fles was op. Daarnaast stond het geluk ook nog eens aan mijn kant toen ik het ‘’getal onder de tien’’ goed had geraden waardoor ik met min aangeschoten hoofd naast de piloot mocht gaan zitten. Ik kon nog meer dan de heenreis genieten van het mooie uitzicht op zee en land vanuit het vliegtuigje. We waren binnen no time weer op Curaçao waar we back to reality moesten: inclusief mooie herinneringen gingen we snel naar bed want de volgende dag moest er weer ‘’gewoon’’ gewerkt worden.
We vlogen ‘’on time’’ om 08.07 (in plaats van 08.00) vanaf Hato met Divi Divi Air. Dit was al een hele beleving op zich. Voor we het door hadden vlogen we al boven Curaçao. Met dit kleine vliegtuigje waar wij vijven samen met twee andere heren binnen 20 minuten op het andere ABC-eiland. Eenmaal geland was de taxi al snel geregeld waardoor we direct door konden naar Bonaire Village. Mijn eerste indruk luidde: ‘’Help bouwval gezocht!’’ Gelukkig bleek dit uiteindelijk mee te vallen. Het appartement waar we het weekend in zouden verblijven was vrij nieuw en rondom alle huisjes was nog vrij weinig gedaan aan de ‘’eerste indruk’’. Ons appartement zelf was dan ook top. Ik besefte me al snel hoe gelukkig ik kon zijn bij alleen al het zien van een vaatwasser, warme regendouche, een tweepersoonsbed en vier kookpitjes. Stef, onze huisbaas, kan daar nog een puntje aan zuigen.
Na de eerste indrukken hebben we besloten om richting Eden Beach te gaan. We hebben daar heerlijk, maar enorm snel, geluncht. We moesten immers de watertaxi naar klein Bonaire halen. Klein Bonaire is een onbewoond bounty eiland waar vrijwel niks is. Het werd dus tijd om te zonnen en om vissen in de zee te gaan spotten met onze snorkels.
Eenmaal terug bij Eden Beach kwamen we de ‘’twee heren’’ tegen bij Spice op het terras. We werden uitgenodigd om bij hen aan tafel te komen zitten zodat we gezellig samen nog één fles wijn konden nuttigen. Eén fles werden er al gauw twee, twee werden er al snel drie en voord at we het wisten waren er vijf flessen doorheen en werden onze medereizigers gezien als onze ‘’verloren vaders’’. De heren waren zelfs zo attent om ons bij Bonaire Village af te zetten. Dat was een reisje die we niet snel zouden vergeten. Met ons vijven achterin de pick-up, alles kan op Bonaire!
Afgezet en wel was de dag nog niet voorbij. ’s Avonds zijn we nog heerlijk uit eten gegaan bij Cuba. Als iemand van jullie nog een keer in Bonaire komt, Cuba is echt een aanrader! Het personeel is super, we hebben heerlijk gegeten en bovenal was er een top sfeer.
Nadat onze buikjes gevuld waren wilden we de calorieën er nog af dansen. We besloten om een kijkje te gaan nemen bij Havana, ‘’the place to be’’ op vrijdagavond in Bonaire. Nou ik zal jullie één ding vertellen; ik ben blij dat ik voor 5,5 maand op Curaçao zit want stappen dat kun je niet op Bonaire.. We waren dan ook al gauw weer thuis bij ons appartement.
Na een heerlijk nachtje geslapen te hebben zijn we de volgende dag met de taxi bij jibe beach afgezet. Dit strand staat op nummer één als het gaat om het blauwste water, zo mooi! Het is daarbij ook eens goed om stil te staan bij deze mooie plekjes die de wereld ons biedt. Ik merk namelijk bij mezelf dat het soms zo vanzelfsprekend lijkt, terwijl het dat geeneens is. Verder is Jibe Beach erg bijzonder omdat je wel vijfhonderd meter het water in kunt lopen, zo ondiep is het. Ondertussen moet je alleen wel uitkijken dat je niet botst met één van de vele windsurfers die dit strand rijk is.
Na een relaxte dag besloten we onze jurkjes uit de kast (of koffer) te trekken en door te gaan naar Karels beachbar. Hier was het in drie woorden; lachen, gieren & brullen, Waarom? Dat zal ik jullie uitleggen: Als hoofdgerecht kreeg ik, toepasselijk als wel, een uitgeholde ananas met kipinhoud, mmm! Naast een voor- en een hoofdgerecht hadden wij ook nog trek in een nagerecht. Dit was kennelijk heel ongewoon voor de serveerster in spe die hierop reageerde met: ‘’Zo wat eten jullie veel zeg!’’ Daarbij had de ‘’serveerster in opleiding’’ mij ook nog eens het verkeerde dessert gebracht waarbij ze de woorden ‘’oooh shit’’ niet voor zich kon houden. Jullie begrijpen hierdoor vast dat we onder het motto ‘’een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd’’ een hele gezellige avond hadden gehad.
Zondag, ook wel eerste paasdag, werden we stipt om 09.00 opgehaald door de tourguide, onze Duitse Hans. Hier zaten we flink wat uurtjes mee ‘’opgescheept’’ tijdens de twizzy tour die we hadden geboekt. Tijdens deze tour gingen we met vier hele kleine autootjes het eiland verkennen. Hans liet ons via deze weg alle mooie plekjes van Bonaire zien. Zo zijn we in de grotten geweest, hadden we een prachtig uitzicht van bovenaf op de zee en verschillende meren (met of zonder flamingo’s), crosten we Rinco (een stadje) door en hebben we onder andere ook stilgestaan bij de Noordoost kust waar het water tegen de rotsen (EN ONS) opspatte. Uiteindelijk, 4 uur later, waren we een hele mooie ervaring en ontzettend veel foto’s rijker. Hans heeft ons daarna nog meegenomen naar de zoutpannen en is met ons mee geweest naar Bachelor beach waar we met ons allen nog zijn gaan snorkelen.
De dag eindigde voor ons bij Eden bach waar we onder het genot van een ‘’paas soa’’ cocktail (hoe origineel, ha-ha) konden uitrusten van deze mooie eerste paasdag. We hebben fijn geborreld met daarbij Hollandse borrelhapjes en ‘’ik heb nog nooit….’’ Waardoor de alcohol rijkelijk vloeide. We hebben onze maagjes nog even extra gevuld met een hoofdgerecht tijdens de zonsondergang waarnaar we maar weer eens ons appartement gingen opzoeken. Daar hadden we immers nog een goed gevulde koelkast aan alcoholische versnaperingen. De beste ideeën kwamen vervolgens naar boven. Zo lieten we het niet alleen maar bij kaartspelletjes, nee.. Ook de oer-Hollandse spelletjes zoals spijkerpoepen kwamen naar boven drijven. Maar dan wel met een vleugje creativiteit. Helaas heb ik het tampon poepen op enkele seconden na niet kunnen winnen van Vera :(
Maandag 28 maart was helaas de laatste dag van ons weekendje Bonaire al weer aangebroken. We hebben nog fijn genoten van onze tweepersoonsbedden en airco waarnaar we vervolgens voor het laatst heerlijk uitgebreid buiten hebben ontbeten. Het ultieme vakantiegevoel kwam weer naar boven! We wouden dat gevoel nog zo lang mogelijk behouden, vandaar dat we hadden besloten om nog één keer naar Eden beach te gaan om nog een laatste Bonairse zonnestraal te kunnen pakken met een bijpassende cocktail.
Eenmaal terug bij het appartement moesten de koffers spijtig genoeg weer ingepakt worden. Bij mij was het (natuurlijk) net als altijd weer een hele struggle om al mijn spul in een kleine bagagekoffer te krijgen. Na wat geduw, getrek en wat bloed verder had ik de rits dicht gekregen en konden we door naar Flamingo Airport. De laatste drankrestjes moesten alleen nog wel op voordat we het vliegtuigje in zouden stappen.
Alcoholist Anouk zat dus op het vliegveld met een fles wijn aan d’r mond (sorry mam, ik lijk op mijn paps). Al met al was het doel wel bereikt: de inhoud van de fles was op. Daarnaast stond het geluk ook nog eens aan mijn kant toen ik het ‘’getal onder de tien’’ goed had geraden waardoor ik met min aangeschoten hoofd naast de piloot mocht gaan zitten. Ik kon nog meer dan de heenreis genieten van het mooie uitzicht op zee en land vanuit het vliegtuigje. We waren binnen no time weer op Curaçao waar we back to reality moesten: inclusief mooie herinneringen gingen we snel naar bed want de volgende dag moest er weer ‘’gewoon’’ gewerkt worden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
